maandag 18 augustus 2014

De "Lut met den beer"

Dawson Creek, Mile 0 van de Alaska Highway,  hier is er tijd voor foto's en een korte pauze. Er ligt zoveel geschiedenis achter deze weg, jaren en jaren werden er plannen en prospecties gemaakt. Nooit was er genoeg geld of interesse om het project te starten, totdat WOII zich aandiende. Dan opeens kon het allemaal. Op 8 maanden tijd werden er meer dan 2250 km weg aangelegd, weg die winter en zomer bruikbaar was!
Wij reden hem ook helemaal van Zuid naar Noord en terug. Maar dat is peanuts, vergeleken bij de pioniers van het eerste uur.


Op onze weg terug naar Prince Georges, waar onze vrienden Elaine en Gerry ons verwachten, hebben we de chance van ons leven!
Het verhaal dat hier volgt, speelt zich af in enkele seconden.


Johan en ik cruisen tegen 120 km per uur via de kronkelende highway door het prachtige landschap van de McKenzie rivier. We kijken links en rechts, op zoek naar wild-live, want dat is hier te over. (zoals jullie al op de foto's konden zien).
Ik zie hem eerst, een grote zwarte beer komt rechts van ons de helling afgestormd! Ik wijs, Johan ziet hem op het ogenblik dat hij over de gracht springt. (zo'n 1,5 meter breed en het is als een greppeltje voor hem!) . Het dier rent de weg op en we stormen op een onvermijdbare botsing af!! De GS bijna 400 kg tegen 120 km per uur, de beer 300 kg tegen 50 per uur.
Dank u wel voor de stuurvaardigheden van Johan en de wegligging van de GS. Volle bak in de remmen, uitwijken naar links, gas geven en hopen. De beer wil blijkbaar ook niet dood, hij remt, draait rechts weg, stopt, keert terug links, hapt naar onze enkels en vlucht dan achter de GS aan de overkant het bos in.
Dat is wat ze noemen "close but no sigar". We hebben "de lut met den beer gewonnen", zoals ze dat op de Sinksenfoor zeggen! Nog nooit zagen we een beer van zo dicht bij en hopelijk gebeurt het ook nooit meer!!!


's Avonds kunnen we van de schrik bekomen op het verjaardagsfeest van Elaines moeder, 85 wordt ze en nog steeds een zonnetje! Wat is het toch heerlijk om zo'n fijne mensen te ontmoeten onderweg.


Vandaag krijgt de GS een nieuwe achterband (de ontmoeting met de beer heeft ons heel wat rubber gekost) en morgen kunnen we weer verder op weg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten