In Salento doen we het rustig aan, op de eerst avond daar loopt
Johan op z’n blote voeten tegen een
stronkje van een bamboestam... kleine teen gebroken. We doen dan maar een paar kleine ritjes in de omgeving en
vervangen de koppelingskabel van de 650. Hij was nog nét niet doorgesleten. Gelukkig
had ik een reservekabel meegenomen. We ontmoeten er ook Franz en Marika, zij
reizen elk jaar 1 maand door Zuid Amerika met een BMW 850 motor.
En dan op naar Santa Rosa en de Thermes de San Vicente. Het
was “lang” geleden dat we onszelf nog
eens verwend hadden en in San Vicente hebben we daar volop de gelegenheid toe.
We kamperen vlak naast de natuurlijke warmwaterbronnen en genieten van de
natuurlijk zwempoelen, sauna’s en stoombaden. Allemaal in een een prachtige
rustige omgeving. Bovendien maken we kennis met een Colombiaans gezin en krijg
ik spontaan de muts van de dame aangeboden, gewoon omdat ik zei dat zij er zo
mooi mee stond. Enkele dagen later bezoeken we hen in Trujjillo.
Wanneer we terugkeren via Sant Rosa, krijgen wij én de moto’s
weer veel belangstelling. We kunnen de moto’s zonder problemen achterlaten, om
op de volgende hoek koffie te drinken. Zeker 5 gepensioneerden staan bij de
moto’s op de uitkijk. We drinken koffie aan een typisch colombiaans
koffiehoekje en één moedig jongetje komt op kousenvoeten vragen waar we vandaan
komen. Johan moet in geuren en kleuren
over onze reis vertellen en het groepje kinderen wordt alsmaar groter. Ze
houden niet op met vragen stellen, de kaart en de Lonely Planet komen erbij te pas. Tot de buschauffeur hen
tot de orde roept en ze vertrekken met een hartelijk “ Adios”.
En dan gaat het naar Rodanillo om te kijken of we er kunnen
parapenten. Bij “Cloudbase” worden we
ontvangen door Jonathan en Max. Vliegen zal hier moeilijk worden maar we
wachten de komende dagen af. Ondertussen slapen we bij Max, die nog een klein
huisje ernaast vrij heeft, de moto’s in de eerste kamer, de tent in de tweede kamer en we zijn weeral
geïnstalleerd voor een paar dagen. We
maken een mooie rit door de bergen tot in de volgende vallei en doen
tegelijkertijd een boodschapje voor Jonathan. Trujjillo is amper 40 km verder,
maar het wordt ons ten stelligste afgeraden om de weg door de bergen te nemen.
We zitten hier vlakbij een gebied dat door de FARC gecontroleerd wordt en die
lachen er niet mee! Dus keren we eerst terug naar de vallei om vandaar de weg
naar Trujillo te nemen.
Dit is de keerzijde van Colombia, hoewel wij hier erg goed
onthaald worden, heel veel vriendelijke mensen ontmoeten en de Colombianen
trots zijn op hun land is het gevaar hier nog echt aanwezig. In Rodanillo heeft
elke familie te maken met geweld, iemand vermoord, bedreigd of ontvoert om te
werken. De geruillia benaderd de arbeiders op de koffieplantages en haalt hen
over om bij hen te komen werken. Zij beloven hen hetzelfde werk en veel meer
loon. Wanneer de mensen hierop ingaan, nemen zij hen mee naar de volgende
vallei om op de coca-plantages te werken. Eens daar maken ze hen verslaafd aan de
drugs en wordt het voor hen onmogelijk om terug te keren naar hun families. De
broer van Ardiane is één van de weinigen die erin geslaagd is om te vluchten. Hij
zat 6 maanden gevangen op een coca-plantage. Drie dagen heeft hij gelopen, voor
het veilig genoeg was om te kunnen liften. Zeventien is hij en door het druggebruik
niet meer in staat om in de stad te leven. Hij probeert nu terug op een normaal
spoor te komen in de Finca van de familie, even buiten de stad.
Uiteindelijk besluiten we om op zondag een tandemvlucht te
doen. Zelf vliegen is hier te riskant voor ons, er is geen goed
leerlingenmateriaal te huur, de termieken zijn stevig en er lopen ook nog eens
2 hoogspanningslijnen waar je eerst over moet voor je kan beginnen dalen.
Jonathan en Claudio nemen ons mee voor een flinke vlucht van 1,5 uur.
Hoewel het heerlijke dagen zijn in Rodanillo, roept de weg ons
alweer. Op richting Meddellin met een tussenstop in La Pintada en Sante Fé de Antiqua.
Bij het vertrek in La Pintada begeeft de 650 het. Hij valt
stil en er komt geen geluid meer uit. Hmmm, dat ziet er niet goed uit. Maar met
(nee geen hamer) een schroevendraaier en een sleutel en 2 keer gezond verstand
lossen we het probleem op. De kabel naar de batterij gaf blijkbaar slecht
contact. We fiksen het en voor de rest van
de dag doet hij het weer prima. Hopen maar dat dat zo blijft.
Hallo hier ons moe paraclub eindelijk kunnen wij ook van het weer profiteren veel aff'ers en master te kort den beurtrol loop op wieltje enkel is er telkens iemand te kort dus het wil zeggen wie?????? alleé we trekken onze plan met stille trede de eindstreep in zicht den groetjes en dikke kussen voor jullie beide
BeantwoordenVerwijderende springmoexxx