Is het alweer een week geleden dat we nog iets van ons
lieten horen? De tijd vliegt hier!.
Na Bucaramanga komt
de caraïbische warmte ons tegemoet. We hangen een paar dagen rond in Santa Marta,
om iets “ te doen” is het gewoon veel te
warm. In het hostal vinden we een affiche van een Belg die een eindje verderop
in het oerwoud een finca (landgoed) heeft. Daar willen we nog wel eens naartoe,
dus wij op weg. De dirt-road die naar de
finca leidt doet ons denken aan het pad Ralco- Lonquimai (zie Chili), maar we
rijden, tegen beter weten in, toch verder. De mensen onderweg zijn er zeker
van, ‘si, si, ... el Belga de Carpe Diem, mas ariba”.
En wij maar verder en
verder, tot we bij een splitsing komen waar de weg stijl en rotsig naar boven
gaat. Hmmmm toch maar even te voet checken. Johan loopt het laatste stuk tot
aan de finca en vindt er niemand thuis.
Wat te doen? Een onweer komt dreigend
dichterbij. Dan maar de linkerkant van de splitsing nemen, naar de finca van
een Ier. Veel gemakkelijker te bereiken, volgens de buren. Klein detail: je moet
wel een stroompje oversteken. Oké, da’s geen moeite voor ons... Dus belanden we
net voor het onweer aan de andere kant van de rivier. Wanneer het onweer dan
losbarst, blijkt het bergbeekje binnen 3 minuten een woeste kolkende bergstroom
te zijn.
We wachten bang af hoe de
toestand morgen zal zijn, we hebben nog 3 dagen om onze boot in Cartagena te
halen... Zal het water voldoende zakken? Ik slaap maar weinig die nacht want
het blijft nog een hele tijd regenen (lees : gieten). Bij het eerste zonlicht
ga ik kijken, oef het water is inderdaad voldoende gezakt om over te steken. We
rijden de moto’s zonder bagage naar de overkant en dragen onze spullen via de
voetgangersbrug naar de andere oever. Op naar Cartagena.
In Hostal Amber in Cartagena is het nog rustig wanneer we
aankomen, maar 2 uur later verschijnen
nog 4 Duitse motorrijders. Berndt en Heidi gaan samen met ons op de Stahlratte
(de boot die ons naar Panama brengt) en Werner en Claudia keren terug naar het
zuiden, om kertsmis in Ushuaia te vieren. Het is “Full-moto-House” op de binnenplaats.
Nog 3 dagen en we vertrekken opnieuw voor een zeetrip(je)
naar het volgende deel van onze reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten