Via het tropisch regenwoud terug naar de bergen, Ibarra

't Heeft genoeg geweest, dat luieren aan het strand. We krijgen de kriebels, laden de moto's en vertrekken voor een paar dagen flink doorrijden. In ecuador is dat geen probleem, het asfalt is er (meestal) van hoge kwaliteit. 300 à 400 kilometer bol je hier rustig en dan kan je op een deftig uur stoppen. Van Canoa gaan we naar Mompichu, een paar jaar geleden nog een rustig vissersdorpje, slecht gekend bij een paar hard-core surfers. Het kostte toen zo'n uur om van de hoofdweg tot aan het dorpje te geraken. Nu doen we het op een kwartiertje. Sinds de verbindingsweg geasfalteerd is barst het dorp uit z'n voegen. Het krioelt er van de backpackers. Gelukkig heeft de overheid de bouw van nieuwe huizen streng gerelementeerd, met prachtige bouwwerken als resultaat.

We blijven er niet hangen en vertrekken de volgende ochtend naar San Lorenzo, een bedenkelijk grensstadje. Enkel goed om te overnachten en dan weer verder.
De tocht tussen Mompichu en Ibarra loopt door natuurgebieden, tropisch regenwoud en klein dorpjes. Hier kleuren de mensen écht donker, de Afro-amerikaanse bevolking geeft een caraibisch sfeertje aan de omgeving. Het verhaal gaat dat het afstammelingen zijn van een schip vol slaven, dat hier voor de kust gezonken is.

Wanneer we omhoog rijden, het gebergte in, zien we heel wat stenen op de weg. Het gevolg van steenlawines. De laatste 100 km naar Ibarra loopt via grote rotswanden waar bodemerosie duidelijk zichtbaar is.
We hebben de schrik van ons leven wanneer vlak voor de GS een massa stenen naar beneden dondert. Enkele seconden zie ik niks dan stof en ik weet niet hoe Johan er aan toe is. Dan klaart de stofwolk op en langzaam komen de contouren van een motorrijden terug. Oef, hij staat nog recht, geen grote stenen voor, achter of naast hem, geen schade. Gelukkig!
In patagonie ontmoetten we Mary, wiens eerste reis naar Zuid Amerika op deze manier geëindigd was. Het geluk is weeral aan onze zijde.

En dan weer de onvoorstelbare gastvrijheid in dit land. In Ibarra staan we voor een panaderia, te kijken waar we zullen logeren. Komt daar ineens een motorrijder aan, den John, en dan gaat het weer heel snel:
zoeken jullie slaapplaats?
heu, ja,
Vamos, ik weet een goed hotel.
Vanavond komen we samen met wat motorrijders, zin om mee te gaan?
heu, ja,
Vamos ............

Resulaat: we zijn vandaag te gast bij Juan en slapen vannacht boven zijn restaurant. Hij geeft ons gratis internet, gratis lavanderia, gratis slaapplaats én helpt ons bij het vinden van een lasser.

Hoe kan je zo'n mensen als John en Juan bedanken???????

in L'pub bij Juan Fernando Mosquera

sightseeing by night in Ibarra