vrijdag 17 februari 2012

Van Commodoro Riverana naar San Julian

Nazareno en Andrea bezorgen ons een warm welkom. Nog voor we de motoren stilgelegd hebben gaat hun deur al open. Ongeloofelijk hoe gastvrij deze mensen zijn. We hebben amper enkele woorden met hen gewisseld in een tankstation en nu bieden zij hun huis aan alsof ze ons al jaren kennen. Wij krijgen voor het eerst in 2 weken een écht bed en de motoren staan veilig en wel bij de ouders van Andrea. We verkennen de stad en de omgeving en ’s avonds eten we bij Paulo en Jeanine. Hun zoon ziet het niet zitten om naar Belgie te verhuizen, naar school van 8.30 tot 16.00??? Neen, dat is niet aan hem besteed. Hier gaan de kinderen van 8.00 tot 13.00 naar school. En wanneer hij hoort dat jongens van zijn leeftijd rond 20.00 uur gaan slapen, houdt hij het helemaal voor bekeken.

Na onze zondagse rustdag volgen 2 dagen van RIJDEN RIJDEN RIJDEN. Kilometers lang door het dorre vlakke landschap van Patagonie. De wind blaast hard en ik heb soms moeite om de 650 op de baan te houden. Voor Johan en zijn zwaargewicht GS gaat het iets makkelijker. Hij rijdt dan ook vaak kilometers voor mij uit.

Een 30 tal km voor San Julian nemen we een off-road optie. Ook met bagage doen de motoren het prima. Hoe beschrijf je de ervaring van een kudde wilde paarden die met je motor mee galoperen?

En dan alweer een heerlijke verrassing! Net voor we de camping oprijden botsen we op Cindy & Kurt, onze medepassagiers van de “Grande Africa”. Twee flessen bier en een heerlijke prakjesmaaltijd later, zetten we onze tent op in de voortuin van hun Mercedes-truck. De foto spreekt voor zich J





’s morgens is er terug benzine voorhanden, maar staat de hele stad  aan te schuiven. Uiteindelijk vertrekken we na 2 uur aanschuiven, geladen met benzine en mondvoorraad voor onze volgende 400 km richting Ushuaia.






Halverwege naar Rio Gallegos houden we halt. Een tas warme koffie, wintervoeringen in de motorkleding, dikke handschoenen, handvatverwarming aan en we kunnen weer verder. De temperatuur daalt met de kilometer.

In Rio Gallegos vinden we een geweldig camping, midden in een KMO – zone maar erg netjes met een vriendelijke eigenaar en een verwarmde keuken! Dat doet deugd na een dagje asfalt vreten J

Geen opmerkingen:

Een reactie posten