Camino del Muerte in Mexico.

Men zegt dat elk land in Latijns Amerika zijn “Camino del Muerte” heeft. Wel, in Mexico hebben wij hem gevonden.

In Puerto Escondido wordt het ons al gauw te warm en we besluiten terug te keren naar de bergen, richting Taxco. We bestuderen de kaart, kiezen een route en gaan op weg. Na zo’n 200 km glooiend langs de kust, slaan we oostwaarts af via een “routa touristica” (volgens de borden). En inderdaad, de eerste kilometers zijn aangenaam rijden. Maar dan verdwijnen de mooie borden opeens en gaan de conditie van de weg van slecht naar zeer slecht. Op de koop toe krijgen we de namiddagregen er bij. Het gaat van kwaad naar erger en hogerop is de weg niet meer dan een modderpoel, afgewisseld met stukken overgebleven asfalt. Gelukkig is er de mist, zodat we niet zien hoe ver de plassen reiken, hoe smal het overgebleven stuk weg is en hoe diep de afgrond. We doen 2 uur over 40 kilometer. Onderweg liggen meutes wilde honden op loer, klaar om in onze enkels te bijten. Gelukkig kunnen we telkens genoeg gas geven om eraan te ontsnappen. En in deze condities ontmoeten we de bergbewoners, bibberend in hun dunne kleren die proberen de weg min of meer open te houden. Hun kinderen houden ons staande voor wat geld of snoep. De situatie is te schrijnend om er foto’s van te nemen.



Dit is slechts het begin!

De weg is weg

Amai, gaat dat hier nog lang duren? (nog zo'n 2 uur!)

 

We overnachten is een nietszeggend stadje en horen ’s nachts het onweer kletteren. Wanneer we ’s morgens het hotel verlaten is de stad herschapen in een modderpoel. Het kost ons nog een uur om er weg te geraken en dan zitten we terug in de bergen. Deze keer is het weer zonnig, fris en aangenaam om te rijden, de weg meestal in goede staat, met de gebruikelijke pothols en verschrikkelijke verkeersdrempels.

Machtige rotsformaties

 



Camino del Muerte in Mexico

Het landschap wisselt snel, van machtige rotswanden, cactussen, loof- en dennebossen over hellingen vol met serres. Tussen de natuurreservaten is deze streeks ten westen van de hoofdstad ook de moestuin van Mexico city.

Overal serres, de groetentuin van Mexico City

 

Mexico is werkelijk een land van snel wisselende indrukken en emoties, geen uur is er hetzelfde.

Pauzeren in Taxco, zilverstad van Mexico