maandag 22 oktober 2012

Tegen wil en dank......

worden we terug naar het "Westen" gedreven. Hermosillo is een erg "Amerikaanse" stad, met grote brede lanen, massa's winkels en Amerikaanse restaurantsketens. Wanneer we in ons hotel terechtkomen wacht mij een verrassing. Hoewel er een afgesloten parking is, wil de manager niet dat onze moto's daar staan. hij biedt ons aan om ze binnen te zetten.
Ik verwacht dan een bergruimte ofzo, maar neen... we mogen ze in de splinternieuwe conferentiezaal zetten. Een typische hotelruimte zoals die waar ik al ontelbare opleidingen in heb gegeven. De confrontatie met mijn "werkend" bestaan kan niet groter zijn.


Tegelijkertijd komen we dicht bij de US en hoewel deze reis ons geleerd heeft niet te veel verwachten te stellen, kijken we toch  naar een aantal dingen uit. Minder onverwachte verrassingen op de weg (koeien, schapen, geiten, ...) , gemakkelijker communiceren (ons Engels is toch iets beter dan ons spaans), goede wegen, minder donkere roetwolken uit bussen en vrachtwagens enz. Anderzijds zijn er heel wat dingen die we zullen missen, Spaans spreken bijvoorbeeld, de eenvoud en spontaniteit, het "tranquillo, tranquillo". We zien wel wat het volgende deel van onze reis ons brengt. Zo hebben we het altijd al gedaan.

Hoewel we er helemaal nog niet aan toe zijn, komen door al deze situaties, de gedachten van een terugkeer naar België om de hoek piepen.
Och, die zijn ook weer gauw terug weg wanneer ik op het dak van het hotel in het zwembad duik om deze mooie zondag af te sluiten.

1 opmerking:

  1. Met het weer dat jullie daar hebben zou ik niet aan België denken ;-)
    Vandaag scheen de zon hier ook nog eens maar in het zwembad zitten was er niet bij hoor!

    BeantwoordenVerwijderen