Impressionante afwisselingen

Na ons industriëele rit verandert alles weer snel. Dat is zo typisch voor Mexico, het landschap, de sfeer, de omgeving zijn zo divers dat het een hele uitdaging is om alles in ons op te nemen. Voor je het weet zit je weer totaal ergens anders.

In Torreon rijden we een belegerde stad binnen, politie en leger zijn er weer met veel machtsvertoon  aanwezig. De plaatselijke voetbalmatch heeft daar wel iets mee te maken. Maar het is niet zoals bij ons, waar je een waterkanon en een paar ruiters ziet. Neen, hier zijn het gezichtsmaskers en zware wapens in allerlei vormen (waaronder 2 heuse Black-Hawk helicopters). Foto's trekken, zoals dat in Colombia kon, is nog niet aan de orde.


De volgende dag in Hidalgo Del Parral valt ons een staaltje van gastvrijheid te beurt. We stoppen aan de rand van de stad om te kijken waar we kunnen slapen. Plots hoor ik een vrolijke stem vanuit een gigantische witte jeep. "De donde eres?" Het is Tere, een Mexicaanse tandarts die ons na 2 minuutjes praten uitnodigt om in haar huis te slapen. We rollen onze slaapmatjes uit op zowat de meest "exclusieve" slaapplaats die we tot hiertoe gezien hebben.

Met Tere, onze lieve gastvrouw

Ontbijt in het zwembad

Slapen met onze voeten bijna in 't zwembad

En dan gaat het verder naar één van de prachtigste natuurgebieden van Mexico. Een 250km lange rustgevende rit tussen ranches en dennenbossen is de aanloop naar de "Barancha Del Cobre".

Ook kleine boeren proberen hier te overleven

Tarantulla's lopen met tientallen over de weg

en duizenden sprikhanen

 Een uitgestrekte Canyon die 3 keer groter is dan de Grand Canyon in de USA. Omdat we zo kort na het regenseizoen hier zijn, baadt alles nog in het groen. Het is werkelijk één van de prachtigste ritten die we in Mexico deden.

wij twee, met de canyon op de achtergrond

In de vallei

We blijven nog een dagje in deze streek en dan gaat het weer verder richting USA!