De lelijkste rit ooit.

Vanuit Saltillo gaan we  op zoek  naar Portero Chico, een beroemd en impressionant klimgebied ten Westen van Monterey. We  starten de dag onder een grijs wolkendek en voor we goed en wel weg zijn regent het al. Van Saltillo is het een zoektocht naar de juiste weg. Grote snelwegen, slechte aanduidingen en voorbijrazende vrachtwagens maken de rit tot een serieuze uitdaging. 300 km lang zien we niks anders dan zware industrie en fabrieken van de grote multinationals, GM, Siemens, rafinaderijen en obscure chemische fabriekjes. Ondertussen vallen de wolken op onze kop terwijl we met nog grotere verbazing naar de woonwijken kijken die tussen al dit lelijks staan.

 Duizende dezelfde arbeidershuisjes vormen een coridor tussen de fabriekswijken. Het dillema van de vooruitgang, iedereen wil een mooie auto, bezine om te rijden, gsm, tv en wat nog meer. Maar niemand wil graag naast een reuzegroot fabriek wonen. En tussen al dit lelijks vinden we het klimgebied. Een oase van rust, maar in deze tijd volledig verlaten, er is geen klimmer te bekennen.

 De laatste 100 km is alles plotseling anders, we rijden door een woestijngebied dat dankzij de regen ongewoon groen is. Het brengt ons terug tot rust en we sluiten de dag af in een klein stadje en een zalig hotelletje.

Spijt dat we deze weg gekozen hebben? Neen, zeker niet. Ook dit is Mexico, ook dit is reizen en ontdekken hoe de wereld er écht uitziet.