Van San Antiguos naar Jose de San Martin

Na de week vol avontuur, wordt er de rem een beetje opgezet. De Chileense grens is gesloten omwille van brandstofproblemen én als gevolg daarvan ook bevoorradingsmoeilijkheden. De bevolking komt massaal naar Argentinie om inkopen te doen. (diegene die nog aan benzine geraken)

De toeristen zijn geëvacueerd.  Wij houden de situatie nu al 4 dagen in ’t oog en er is geen verandering in zicht. Na het weekend in Perito Moreno en 2 dagen in het kriekenstadje Los Antiguos (vlakbij de grens) zijn we uitgerust. Vooral Los Antiguos is een heerlijk “no-stess-stadje”. Een beetje het plaatselijke Werchter, 1 keer per jaar is er een groot kriekenfestival met zo’n 40 000 bezoekers voor het muziekconcert.

Daarna duiken we terug het niets in.  De Carretera Austral stond op ons verlanglijstje, maar door de toestand in Chili bollen we noodgedwongen verder over de R40. Het grote NIETS. 400 km van het ene stadje naar het andere en daartussen 2 uitgebrande autowrakken en een paar uitgedroogde kadavers. In de  buurt van José de San Martin worden we vergezeld door de Gaucho’s ( de Agentijnse cowboy’s).

Ons intrede is de stad is alsof 2 ruiters een “far west” dorpje komen binnen gereden. 1200 inwoners, geen kat op straat (behalve een straathond), enige argwaan wanneer we naar de camping vragen.

Maar langzaam gaan de deuren open voor ons. De tamtam gaat sneller dan wij kunnen wandelen en tegen de tijd dat we bij de winkel zijn, weten ze al van onze aankomst. We proberen in elk van de 3 winkeltjes in het dorp iets te kopen. Zo houden we iedereen te vriend. ; -) . In elke winkel zijn de groeten trouwens bijna uitverkocht, want morgen is het donderdag en dan komt de leverancier. ..

Slapen doen we onder het waakzame oog van de politiecommisaris. Hij woont in een bungalow op de camping. Elk jaar wordt hij naar een ander dorpje in de provincie overgeplaatst.

En de wind is ook vanavond weer van de partij.